Płonie ognisko i szumią knieje,              / d A d /
      Drużynowy jest wśród nas,                    / A A7 d A /
      Opowiada starodawne dzieje,                  / d A d /
      Bohaterski wskrzesza czas.                   / g A d C /
            
           O rycerstwie spod kresowych stanic,          / F C /
           O obrońcach naszych polskich granic,         / A7 d A /
           A ponad nami wiatr szumny wieje              / d A d /
           I dębowy huczy las. (bis)                    / g A7 d /
       
      Już do odwrotu głos trąbki wzywa,
      Alarmując ze wszech stron,
      Staje wiara w ordynku szczęśliwa,
      Serca biją w zgodny ton.
            
           Każda twarz się uniesieniem płoni,
           Każdy laskę krzepko dzierży w dłoni,
           A z młodzieńczej się piersi wyrywa
           Pieśń potężna, pieśń jak dzwon. (bis)
       
      Gaśnie ognisko i szumią drzewa,
      Spojrzyj weń ostatni raz,
      Niech ci w duszy radośnie zaśpiewa,
      Że na zawsze łączą nas
            
           Wspólne troski i radości życia
           Serc harcerskich zjednoczone bicia
           I ta przyjaźń najszczersza na świecie
           Którą los połączył nas. (bis)